799: How much treachery hurts - உதவவில்லை என்றால் உறுத்தும்

கெடுங்காலைக் கைவிடுவார் கேண்மை அடுங்காலை

உள்ளினும் உள்ளஞ் சுடும்.

799      பொருட்பால், நட்பியல், நட்பாராய்தல்

Material Matters, Friendship, Assessing Friends

Kedungaalak kaividuvaar kaenmai adungaalai

Ullinum ullam sudaum

Audio Link: https://sites.google.com/site/kftdaudios/home/porut/799.mp3

“நமக்கு ஒரு கேடு வரும் போது உதவாமலிருப்பவர்கள் நமது நண்பர்களே இல்லை.  அவர்களது கீழ்மை நாம் சாகும் வரை உள்ளத்தை உறுத்திக் கொண்டேயிருக்கும்” என்று நட்பில்லாத நட்பைப் பற்றி விவரிக்கிறது குறள்.

நம் நண்பர்கள் எப்படி பட்டவர்களாய் இருக்க வேண்டும் என்பதை விவரிக்கும் அதிகாரம் இது.

வள்ளுவர் நண்பர்கள் எதேச்சையாக ஏற்படும் உறவாக நினைக்கவில்ல.  அவர்கள்  தேர்ந்தெடுக்கப்பட வேண்டும் என்பதில் தெளிவாய் இருக்கிறார்.  நட்பு என்பது பொழுதுபோக்கிற்காக மட்டும் அல்லாமல், நமது வாழ்க்கைக்கு இம்மையிலும், மறுமையிலும் உதவுபவர்களாக இருத்தல் அவசியம் என்பது வள்ளுவரின் கோட்பாடு.  ‘நண்பன்’ என கூறப்படுவதற்கு ஒரு தகுதி, ஒரு தரம் வேண்டும் என்று நினைக்கிறார் அவர்.  நண்பர்களுக்கென்று அதிகாரங்கள், உரிமைகள், பயன்கள் இருக்கின்றன.  நம் மனதிற்கு பிடித்தவர்களெல்லாம் ‘நண்பர்கள்’ என்று கூருதலாகாது. எனவே, நம்முடன் பழகுபர்வகள் இனிமையாய் நடந்துகொண்டாலும், ‘நண்பர்கள்’ என்று கூறப்பட தகுதியானவர்கள்தானா என்று ஆராய்ந்து அறிந்த பிறகே அவர்களை அவ்வாறு அழைக்கவேண்டும் என்கிறார்.

இதில் கவனிக்க வேண்டியது, அவர் நம் நண்பர்களுக்கு இருக்க வேண்டும் என்று கூறும் தகுதிகளெல்லாம் நமக்கு இருக்கிறதா என்று நம்மையே நாம் எடை தூக்கி பார்த்துக்கொண்டேயிருக்க வேண்டும் என்பதே.

நாம் நம் நண்பர்களின் உதவியை மறக்காமல் இருக்கிறோமோ இல்லையோ, அவர்கள் நமக்கு உதவாததை நிச்சயம் மறக்க மாட்டோம்!  இந்த யதார்த்தத்தை அழகாய் சொல்கிறது குறள்.

(பி. கு: இந்தக் குறளை “நண்பனின் துரோகம் மரணம் வரும் நேரத்திலும் உள்ளதை சுடும்” என்றும் விளக்கலாம்.  எனக்கு அது அவ்வளவு சரி என்று தோன்றவில்லை.

(கேண்மை = நட்பு, உறவு; அடு = கொல்லுதல்)

“If a ‘friend’ does not help us when we are in trouble, that betrayal rankles within us until we die” says the kural, explaining the consequences on us of a friend not discharging his duty.

This chapter, natpaaraithal, explains how one assesses one’s friends, after having started a relationship with them. 

For Valluvar, ‘friend’ is not just a Facebook status.  It is an honoured position with responsibilities, rights and rewards.  Like any valuable role, friends are selected, according to him, rather than accumulated by chance.  He recommends terminating a friendship if the ‘friend’ leads us astray or is not helping us in the larger journey of life – that of breaking the cycle of birth.

It is also not often appreciated that while he says “this is how your friends have to behave, to be recognized as friends”  he is also clearly implying that that is how we ourselves should behave to be rated as ‘friend’ by those whom we respect.  This self-analysis is expected and even required.

Again, the bard excels in his understanding of the human mind – while it is quite probable that we will forget all but the grandest assistance that we received from our friends, the merest slip in them coming to our assistance will stay fresh in our memory forever.  We may forgive but rarely will we forget!

PS: This kural is also interpreted as “The betrayal will be remembered even at the point of one’s death”.  I personally feel that is less likely than the explanation I have given.

63/1330

Image courtesy: http://www.saatchionline.com/art/Painting-Oil-False-Friends/299374/152145/view

Tags: Daily, KFTD, kural, Kural for the Day, Material Matters, Friendship, Assessing Friends, குறள்,தினம்,தினமொரு குறள், வள்ளுவர்,  பொருட்பால், நட்பியல், நட்பாராய்தல்

Blog link: http://kftd.blogspot.in/