பொருளல்ல வற்றைப் பொருளென் றுணரும்
மருளானாம் மாணாப் பிறப்பு.
351 அறத்துப்பால்,
துறவறவியல், மெய்யுணர்தல்
Spiritual
Matters, Asceticism, Realizing the Truth
Porulalla vatrai porulen drunarum
Mauralaanaam maanaap pirappu
“மெய்பொருள் இல்லாதவற்றை மெய்பொருள்
என்று எண்ணி மயங்கினால் இந்த பிறவி மாயையிலிருந்து விடுதலையே இல்லை” என்று சற்று சுழற்சியாக விளக்கும் குறள்
இது.
உலகில் உள்ள மதங்கள் எல்லாமே பரம்பொருளை
விளக்கும் முயற்சிகளே. “ஏன் வாழ வேண்டும்?”
என்ற கேள்விக்கு ஒரு இலக்கையும், “எப்படி வாழ வேண்டும்?” என்ற கேள்விக்கு ஒரு
பதிலையும் தருவன. துறவறம் மேற்கொள்வது
முதல் கேள்விக்கு பதிலான மெய்பொருளை உணர்வதற்க்குத்தான். அந்த மெய்பொருளை அடையாளம் காட்டும் அதிகாரம்
இது.
இந்து மத கோட்பாடுகளின்படி இறையை
உணர்தலே வாழ்கையின் இலக்கு. அந்த
முயற்சியில் தவறான முடிவை நோக்கி பிரயாணித்தால் வாழ்கையே வீணாகிவிடும். மேலும் இந்த பிறவியை வீணடித்தால் இந்த பிறவியில்
செய்த பாவத்தால் அடுத்த பிறவியில் பின்னடைவு ஏற்படும். எனவே, சரியான இலக்கை நோக்கி செல்லவது மிகவும்
முக்கியமானது.
இந்த தத்துவத்தில் எந்த குறையும் இல்லை. ஆனால், உண்மையான மெய்பொருளை அடையாளம் காண்பதெப்படி
என்று இந்தக் குறளிலோ அதிகாரதிலோ விளக்கப் படவில்லை. உணர்ந்தால் தான் தெரியும் என்றால், அது
மெய்பொருள் அல்ல என்று எப்படி உணரமுடியும்?
தர்க்கரீதியாக என் சிற்றறிவுக்கு எட்ட வில்லை.
பி.கு: புதிதாக ஒரு முயற்சியில்
இறங்கியுள்ளதால் “தினமொரு குறள்” இரண்டு வாரங்களாக தடைப் பட்டு விட்டது. அதற்கு மன்னிப்பு கோருகிறேன். தினப்படி செயல்பாடு ஒழுங்காகும் வரை இந்த
முயற்சி சற்று சீராக வராமலிருக்கலாம்.
அதற்கு முன்கூட்டியே மன்னிக்க வேண்டுகிறேன்.
“One has no hope of breaking free of the cycle of life if
one mistakenly yearns for the truth instead of the Truth”, argues this kural,
albeit circularly.
All religions are, at their foundation, an attempt to
explain the purpose of life. At heart,
they try to answer the two questions that animate any sentient life – “What is
the meaning of life?” and as a corollary, “How does one life one’s life to
achieve its purpose?”. The rest is all
mere embellishment; in marketing talk, differentiating elements. This chapter, meiyunarthal, answers the first
question.
In the
three major religions arising from the sub-continent – Hinduism, Jainism and
Buddhism, the cycle of life and the termination of this cycle are a core
concepts. It is, therefore, important for one to realize this and spend one’s
life contemplating the Ultimate Truth.
Once the Ultimate Truth is known, cycle of life terminates. Therefore it is important for one to have the discernment to separate what is an
aspect of this Ultimate Truth and what is not.
If one wastes time on trivial truths, one is not only impeded in the progression
towards nirvana, one actually regresses in that journey.
There can
be no arguments about the validity of not pursuing false goals. However, my struggle with religion has always
been at this point – most (all?) religions do not define how to identify this
Ultimate Truth. In the manner of
seasoned academics, this is “left as an exercise to the student”. One’s subjective realization is the only way
to realize the Truth and if you are still in the cycle of life, well, you just
have not realized it! This kural and
this chapter also do the same – the entire chapter is essentially a set of
admonishments not to pursue the false truth with not a single word on how one
identifies the, well, True Truth!
I do realize the limitation may entirely be mine and my lack
of maturity in understanding.
PS: I have started a
new endeavour and hence was not able to devote the requisite mind share to this
“Daily Kural” project. Hence it was
interrupted for a period of 2 weeks. I
apologize for this interruption. Also,
until my day settles into a routine where I can guarantee the 60-90 minutes
required to do this, the KFTD is likely to be irregular. Again, I apologize in
advance for that.
68/1330
Image courtesy: http://pactiss.org/
Tags: Daily, KFTD, kural, Kural for the Day, Spiritual
Matters, Asceticism, Realizing the Truth, குறள்,தினம்,தினமொரு குறள், வள்ளுவர், அறத்துப்பால்,
துறவறவியல், மெய்யுணர்தல்
Blog link: http://kftd.blogspot.in/
No comments:
Post a Comment