90: Importance of welcome – வரவேற்பின் முக்கியத்துவம்

மோப்பக் குழையும் அனிச்சம் முகந்திரிந்து

நோக்கக் குழையும் விருந்து    

90    அறத்துப்பால், இல்லறவியல், விருந்தோம்பல்

            Spiritual Matters, Domestic life, Hospitality

Moppak kuzhaiyum anicham muganthirinthu

Nokkak kuzhaiyum virunthu

Audio Link: https://sites.google.com/site/kftdaudios/home/arathu/90.mp3

“அனிச்ச மலர் முகர்ந்து பார்த்தாலே வாடி விடும்.  ஆனால், தூரத்தில் வரும் விருந்தாளியை சற்றே முகம் சுளித்து பார்த்தாலே மனம் வதந்கிவிடும்” என்று சற்று மிகையாய் உவமையளிகிறது குறள்.

இல்லற வாழ்க்கையில் நமக்கு உள்ள பந்தங்களால் சில கட்டாயங்கள் நேர்கின்றன.  அவற்றில் உரிமையாய் நம் வீட்டிற்கு விருந்தினராக வருபவர்களை முகமலர்ச்சியுடன் வரவேற்று உபசரிப்பது சமூகத்தால் எதிர்பார்க்கப் படுவதும் ஒன்று.  இந்த அதிகாரம் அதைப் பற்றியதே.

எல்லா காலங்களிலும், எல்லா கலாச்சாரங்களிலும், விருந்தினர் வந்தால் இல்லத்தார் வாழ்கை கண்டிப்பாக பாதிக்கப்படும்.  எனவே, எல்லா காலங்களிலும், எல்லா கலாச்சாரங்களிலும் விருந்தினரை ‘கடவுள் போல’ உபசரிக்க வேண்டியது வலியுறுத்தப் பட்டிருக்கிறது. 

விருந்தாளிக்கும் இது தெரியும்.  எனவே அவர்கள் தங்கள் வருகை இல்லத்தாருக்கு மகிழ்ச்சியளிக்கிறது என்ற குறிப்பை உடனே உணர ஆவலாய் இருப்பார்கள். முதல் பார்வையில் அது இல்லை என்றால், அவர்கள் அங்கிருக்கும் முழு நேரமும் முள் மேல் இருப்பது போல் இருப்பார்கள். வேறு இடத்தில் தங்க முடியவே முடியாது என்றால் நிலைமை மிகவும் மோசமாகிவிடும்.

விருந்தினர் நோக்கில் இல்லத்தாரிடம் அழைப்பு இல்லையென்றால் அது எவ்வளவு தர்ம சங்கடமான விஷயம் என்று உணர்த்தவே இந்த குறள். 

அனிச்ச மலர் நுகர்ந்தால் வாடுமா என்பது எனக்கு தெரியாது.  ஆனால் அவ்வளவு நாசுக்கான ஒரு மலர் வடநாட்டில் இருப்பது இந்தியாவின் தென்கோடியில் இருக்கும் ஒரு புலவர் கூகிள் உதவியின்றி அறிந்திருப்பது இரசிக்கதக்கது. இங்கு பரவலாக இருக்கும் தொட்டால் சிணுங்கியை  எதுகை-மோனை காரணனமாக உவமையாக உபயோகிக்க வில்லையோ என்னமோ!

 (ஓம்பு = உபசரிப்பு/பேணுதல்; அனிச்சம் = Scarlet Pimpernel (Anagallis arvensis Linn.) )

"If you inhale the smell a  delicate flower like the Scarlet Pimpernel too deeply, it can die. However, a guest will be crushed if the host just looks at him with no welcome in his eyes” compares the kural.

A family man has a lot of claims on his time and resources precisely because he is a family man.  When guests arrive to partake of his hospitality, the society expects him to receive and treat them well.  This chapter, virunthombal, outlines the expectations on the host when a guest arrives.

In any age, in any culture the arrival of a guest is a disruptive event.  Every culture, every age, correspondingly, has stressed the need to treat the arriving guest ‘as a God’.

Consider: the guest is completely vulnerable. He is banking on the host’s goodwill and sense of decency not to be rebuffed or insulted.  Hence he is very sensitive to any signal, real or imagined, from the host that he is welcome (or otherwise).  In that situation, if the host merely fails to project overt joy at his arrival the visitor is crushed.  If he goes so far as to show displeasure, then the rest of the visitor’s stay becomes an exercise in walking on glass, particularly if he has no other option.

So, the kural clearly captures the visitor’s point of view in the receiving hospitality.  It should be given freely and pleasantly.

It took me a reasonable amount of time to find out that the “anicham” mentioned in the kural refers to the Scarlet Pimpernel, even with Google.  Now, I don’t know if the scarlet pimpernel really dies if someone smells it.   What I found interesting was that a flower that is confined to Northern India & Europe is known to a poet deep in South India.   His information is accurate enough to tell him that it is a fragile flower.  Sure, he could have used the common Touch-me-not as a metaphor for shrinking behaviour but perhaps he was constrained by the requirements of metre and rhyme!

67/1330

Image courtesy: http://milletians.tumblr.com/

Tags: Daily, KFTD, kural, Kural for the Day, Spiritual Matters, Domestic life, Hospitality, குறள்,தினம்,தினமொரு குறள், வள்ளுவர்,  அறத்துப்பால், இல்லறவியல், விருந்தோம்பல்

           

Blog link: http://kftd.blogspot.in/